3 ու կես հարց – TUMO https://tumo.org/hy/ TUMO Fri, 24 Dec 2021 11:16:44 +0000 hy-AM hourly 1 https://tumo.org/wp-content/uploads/2018/10/android-chrome-192x192-70x70.png 3 ու կես հարց – TUMO https://tumo.org/hy/ 32 32 163786399 Երեք ու կես հարց Թուլիփ Հազբարի հետ https://tumo.org/hy/%d5%b0%d5%a1%d6%80%d6%81-%d5%a9%d5%b8%d6%82%d5%ac%d5%ab%d6%83-%d5%b0%d5%a1%d5%a6%d5%a2%d5%a1%d6%80%d5%ab-%d5%b0%d5%a5%d5%bf/ Fri, 11 Jan 2019 09:16:11 +0000 https://tumo.org/?p=37647 The post Երեք ու կես հարց Թուլիփ Հազբարի հետ appeared first on TUMO.

]]> #cmsmasters_row_65c66e44d6ade7_69958274 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-top: 0px; } #cmsmasters_row_65c66e44d6ade7_69958274 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-bottom: 50px; }

Գրաֆիկական դիզայներ, վիզուալ արտիստ, նկարազարդող ու Թումոյում վինիլային սկավառակների դիզայնի աշխատարանի ղեկավար Թուլիփ Հազբարի հետ շփման ընթացքում 10 րոպեի պարբերականությամբ կարելի է ինչ-որ փախած ու անսովոր փաստ արձանագրել իր մասին: Սիրիայում ծնված, Թ տառով անուններ ունեցող քույրերից երրորդը այժմ այժմ աշխատում և բնակվում է Արաբական Էմիրություններում: Նրան 3.5 հարց ուղղեցինք վիզուալ արվեստի ու իր աշխատարանի մասին:

Ստեղծագործելու գործիքների բազմազանությունից ո՞րն է քեզ ամենահարազատ ժանրը կամ արտահայտչամիջոցը:

Եթե հստակ պատասխանելու լինեմ, ապա ես միանշանակ սիրում եմ նկարազարդումները, բայց մյուս կողմից դիզայնն ինձ տալիս է գաղափար ներկայացնելու բոլոր հնարավորությունները: Իսկ երբ խոսքը արվեստի մասին է, ապա չկա սիրելի գործիք, կա այն, որն ամենալավն է աշխատում կոնկրետ խնդրի համար` լինի տառագրություն, գեղագրություն, նկարազարդում, անիմացիա, թե տեսաշար:
Ես օգտագործում եմ այն ամենն, ինչ ծառայում է նպատակին:

Ինչպե՞ս հաղթահարել ստեղծագործական ճգնաժամը և որտե՞ղ փնտրել ոգեշնչում:

Աշխատանքը միշտ առաջ գցելոը լուծումը հաճախ փոքրիկ դադարներն են: Կարելի է ֆիլմ դիտել, դուրս գալ զբոսնելու, ի վերջոպետք է վայելես, որպեսզի ուրիշներն էլ վայելեն աշխատանքդ: Ես, օրինակ` 2012 թվականից ի վեր ամեն ամիս ստեղծում եմ փլեյլիսթ, որը հետո համեմատում եմ նախորդ ամիսների սիրելի երաժշտության հետ:

Ի՞նչ կասես աշխատարան վարելու փորձառությանդ մասին:

Թումոյում աշխատարան վարելը իմ ամենաերկար դասավանդման փորձառությունն է: Դուրս գալիս է, որ պատանիները գալիս են այստեղ համատեղ աշխատելու: Ու այս գեղեցիկ ու լիրիկական նպատակի հիմքում շատ գործնական աշխատանք է: Շատ չեմ սիրում դասախոսություններ ու թեորետիկ դասեր տալը, որովհետև այդ ամենը կարելի է գրքերով կարդալ: Այստեղ նպատակս ավելի գործնական, մասնագիտական միջավայր ստեղծելն էր, որտեղ ուսանողները, ինչպես ստուդիայում, կաշխատեին վինիլային երիզների դիզայնի նախագծի շուրջ:

ՄԻ ՓԱՍՏ

Թուլիփի մատներին մի ամբողջ պատմությունների շարք է Եմենից, Հալեպից, Դուբայից ու բազմաթիվ այլ քաղաքներից: Նրա մատանիներից յուրաքանչյուրը կապված է մի ինչ-որ պատմության հետ, օրինակ` Հալեպում զարդերի վաճառողը հրաժարվում էր նրան վաճառել մատանին, քանի որ այն կարող էին կրել միայն տղամարդիկ: Ընդ որում` այն ներկայացնում է բանտում հայտնված տղամարդու գործած հանցանքը: Այս փաստից ոգեշնչված` նա համոզում է իրեն վաճառել արդեն 2 մատանի:

The post Երեք ու կես հարց Թուլիփ Հազբարի հետ appeared first on TUMO.

]]> 37647 Երեք ու կես հարց կոնցեպտուալ լուսանկարիչ Կարեն Խաչատուրովի հետ https://tumo.org/hy/%d5%b0%d5%a1%d6%80%d6%81-%d5%af%d5%a1%d6%80%d5%a5%d5%b6-%d5%ad%d5%a1%d5%b9%d5%a1%d5%bf%d5%b8%d6%82%d6%80%d5%b8%d5%be%d5%ab-%d5%b0%d5%a5%d5%bf/ Thu, 06 Dec 2018 09:14:12 +0000 https://tumo.org/?p=37657 The post Երեք ու կես հարց կոնցեպտուալ լուսանկարիչ Կարեն Խաչատուրովի հետ appeared first on TUMO.

]]> #cmsmasters_row_65c66e44d88a02_49604137 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-top: 0px; } #cmsmasters_row_65c66e44d88a02_49604137 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-bottom: 50px; }

Պաստելային գույներ, մեծահասակ կերպարներ ու կոնցեպտուալ ֆոտոներ. այս ամենն ուղիղ կապվում են Թումոյի աբսուրդ լուսանկարչության աշխատարանի ղեկավար Կարեն Խաչատուրովի հետ: Մեք նրա հետ քննարկեցինք 3.5 հարց` պարզելու իր հայացքները լուսանկարչության վերաբերյալ:

Ինչպե՞ս հայտնվեցիր այս ոլորտում.

Ֆոտոն մոտ 4 տարի առաջ շատ սպոնտան հայտնվեց իմ կյանքում: Ավարտել եմ բժշկական քոլեջ, հետո գնացել եմ բանակ, հետո սկսեցի ինստրումենտալներ գրել` հիփ հոփ, ջազ, լաունջ, էլեկտրո… Համալսարանում ծրագրավորում էի սովորում, իսկ 2014-ին սկսեցի լուսանկարել: Նոր բան էի ուզում փորձել ու չէի պատկերացնում, որ էսքան կձգվի ու սենց ընթացք կստանա: Սկզբում ամեն ինչ նկարում էի, բայց հայացքներս փոխվեցին մի քանի նախագծի մասնակցելուց հետո: Ֆոտոն դարձավ խոսելու միջոց:

Ինչպե՞ս կձևակերպես կոնցեպտուալ լուսանկարչությունը:

Կոնցեպտուալ ֆոտո երևույթը շատ գլոբալ ա: Ինձ համար գաղափար կրող ժանր ա, որը չի սահմանափակվում ինչ-որ այլ ժանրերով: Հաճախ իմ ֆոտոները տարբեր ժանրեր են համադրում՝ սյուրռեալիզմի, աբսուրդի էլեմենտներով: Չեմ սիրում ժանրային սահմանափակումներ տալ գործին, բայց անընդհատ անհրաժեշտ ա լինում նկարագրել, թե ինչ ես անում:

Ինչպե՞ս ոգեշնչվել:

Ես հակված եմ մտածել, որ ինչպես ցանկացած ոլորտ, լուսանկարչությունը նույնպես շատ աշխատանք ու ուսումնասիրություն ա պահանջում: Ուրիշների աշխատանքներին հետևելը շատ լուրջ կարա նկարչին փոխի ու զարգացնի: Օրինակ` Դեվիդ Լաշապելը, Մայլս Ալբրիջը մեծ ազդեցություն են ունեցել իմ ոճի մեջ: Լուսանկարը ընդհանրապես լայնաֆորմատ արվեստ ա, նկարչին ու իր անցած ճանապարհը ցույց ա տալիս: Խորը փորձառությունը լուսանկարներում էլ ա երևում, ու իմ կարծիքով` դա խորացնելու համար մեկ ձևը ճամփորդելն ա: Նոր տեսակետ ես նկատում, նոր մարդկանց ու ապրելակերպի ծանոթանում, ու դիապազոնդ լայնանում ա:

ՄԻ ՓԱՍՏ
Բժշկություն, ծրագրավորում, երաժշտություն ու էլի մի շարք ոլորտներ ուսումնասիրելուց հետո Կարեն Խաչատուրովն այժմ ունի իր լուսանկարչական ստուդիան, որտեղ նա հաճախ ինքնուրույն պատրաստում է իր նկարահանման հրապարակը: Սա ենթադրում է պատերի ներկում, վերանորոգում ու դեկորների պատրաստում:

 

The post Երեք ու կես հարց կոնցեպտուալ լուսանկարիչ Կարեն Խաչատուրովի հետ appeared first on TUMO.

]]> 37657 Երեք ու կես հարց Վարդուհի Եղիազարյանի հետ https://tumo.org/hy/%d5%a5%d6%80%d5%a5%d6%84-%d5%b8%d6%82-%d5%af%d5%a5%d5%bd-%d5%b0%d5%a1%d6%80%d6%81-%d5%be%d5%a1%d6%80%d5%a4%d5%b8%d6%82%d5%b0%d5%ab-%d5%a5%d5%b2%d5%ab%d5%a1%d5%a6%d5%a1%d6%80%d5%b5%d5%a1%d5%b6%d5%ab/ Mon, 02 Apr 2018 09:04:29 +0000 https://tumo.org/?p=37723 The post Երեք ու կես հարց Վարդուհի Եղիազարյանի հետ appeared first on TUMO.

]]> #cmsmasters_row_65c66e44da5f44_19181766 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-top: 0px; } #cmsmasters_row_65c66e44da5f44_19181766 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-bottom: 50px; }

Մասնագիտական ուղին դեռ դպրոցից սկսած ծրագրավորող Վարդուհի Եղիազարյանն այժմ իր ասպիրանտական աստիճանն է ստանում Օքսֆորդի համալսարանում: Ոգեշնչվելով նաև բժշկությունից, նա հաջողությամբ համադրում է այդ երկու ոլորտները, բայց այս ամենի մասին` հերթով.

Ինչպե՞ս հայտնվեցիր ծրագրավորման ոլորտում:


Այս հարցում ինձ միշտ հաջողակ եմ համարել, որովհետև փոքր ժամանակից պատկերացրել եմ, թե ինչով եմ զբաղվելու։ Հայրիկս ծրագրավորող ու դասախոս է, բացի այդ, միշտ շրջապատված եմ եղել մարդկանցով, ովքեր շատ ոգևորված էին ծրագրավորման մասին խոսում ու քննարկում: Դպրոցում օլիմպիական խմբակ էի գնում, ամբիոնի վարիչն էլ տիկին Սուսաննան էր, ով հիմա Թումոյի ռոբոտաշինության դասընթացավար է: Այս ամբողջը չէր կարող ինձ չվարակել: Մի խոսքով` օլիմպիական շարժման մեջ նկատեցի, որ ընկերներս ակտիվ զբաղվում էին կրթությունը արտասահմանում շարունակելու ուղղությամբ: Ու գիտակցեցի, որ դա իրական բան է ու երազանքների աշխարհից չէ: Շատ արագ կողմնորոշվեցի ու դիմեցի Օքսֆորդ` համալսարան, որի մասին ամենուր լսում էի: Օքսֆորդը, բացի կրթությունից, հաջողակ կյանքի համար անհրաժեշտ հմտություններ է սովորեցնում` ինքնավստահություն ու ինքնուրույնություն, նոր մարդկանց հետ հարաբերությունների հաստատում և այլն: Իրոք շատ բան սովորեցի վերջին 5 տարիներին:

Ծրագրավորման մասնավորապես ո՞ր ուղղությունն է քեզ ամենաշատը գրավում:


Ես աշխատել եմ բժշկական նկարների սեգմենտացիայի` մշակման վրա: Դրանք ներկայումս բարձր որակի են ու, եռաչափ լինելու պատճառով, աշխատանքի համար բարդ են ու գնալով էլ ավելի են բարդանում, իսկ պրոցեսները` դանդաղում: Այս խնդրի լուծման աշխատանքի համար խորացա զուգահեռ ծրագրավորման մեջ: Սա համեմատաբար նոր ոլորտ է, մոտ 10 տարվա պատմություն ունի ու մեծ ուշադրություն է գրավում վերջին 5 տարիներին: Սա ընդհանրապես արագ է զարգանում, որովհետև փոխվում է դրա hardware-ը: Ու «ծրագրավորում» հասկացությունն էլ է ընդլայնվում ու տարեցտարի ավելի շատ մարդկանց ու մասնագիտություններ ներգրավում` ընդհուպ բժշկությունը:

Կա կարծրատիպ, որ աղջիկները ծրագրավորման մեջ մեծ թիվ չեն կազմում: Ըստ քեզ` ի՞նչն է պատճառը:


Կարծում եմ` մեծ է մշակութային ազդեցությունը: Ընդ որում, իմ վիճակագրությամբ` Հայաստանում խնդիրը սուր չէ: Օրինակ՝ մեր աշխատարանին աղջիկները մոտ 40 տոկոս են կազմում: Հնարավորությունների համեմատությունն էլ, ըստ իս, անտեղի է, ու ծրագրավորման մեջ տղաներին աղջիկներից հմուտ համարելու դատողությունը հիմնված է միայն կարծրատիպերի վրա: Հաջողությունը միանշանակ սեռով չէ պայմանավորված, այլ աշխատանքով ու ջանքով, որ կներդնես գործիդ մեջ: 

ՄԻ ՓԱՍՏ

Ես անիմացիաների մեծ սիրահար եմ: Ամենաներ չեմ սիրում ունենալ, բայց երևի «WALL⋅E» -ն կառանձնացնեմ, իսկ ռուսական մուլտերից` «Բրեմենյան երաժիշտները»: Վերջերս աշխատելիս` էդ մուլտի երգերն էի լսում: Հա՜, ու շրջապատին կարող եմ հունից հանել իմ դանդա՜ղ ու մանրակրկիտ աշխատելով:

The post Երեք ու կես հարց Վարդուհի Եղիազարյանի հետ appeared first on TUMO.

]]> 37723 Երեք ու կես հարց դիզայներ Ռեզա Աբեդինիի հետ https://tumo.org/hy/3-%c2%bd-%d5%b0%d5%a1%d6%80%d6%81-%d5%bc%d5%a5%d5%a6%d5%a1-%d5%a1%d5%a2%d5%a5%d5%a4%d5%ab%d5%b6%d5%ab%d5%ab-%d5%b0%d5%a5%d5%bf/ Fri, 22 Dec 2017 09:07:04 +0000 https://tumo.org/?p=37749 The post Երեք ու կես հարց դիզայներ Ռեզա Աբեդինիի հետ appeared first on TUMO.

]]> #cmsmasters_row_65c66e44dc1567_87878447 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-top: 0px; } #cmsmasters_row_65c66e44dc1567_87878447 .cmsmasters_row_outer_parent { padding-bottom: 50px; }

Ռեզա Աբեդինիի սուր մտածողությունը, կապույտ խորը հայացքն ու ջերմ ժպիտը ցույց են տալիս, որ ինքն իրեն ավելի թեթև է ընդունում, քան կարող ես պատկերացնել: Իրանցի մրցանակակիր դիզայները, ով այժմ Թումո Երևանում գեղագրության աշխատարան է վարում, մեզ հետ զրույցում ինքնատիպ պատասխաններ տվեց մեր 3,5 հարցին:

Ձեր աշխատանքներում դուք համադրում եք անցյալի ազդեցություններն ու ժամանակակից դիզայնը: Իսկ ինչպե՞ս եք պատկերացնում գրաֆիկական դիզայնը ապագայում, օրինակ` հարյուր տարի հետո:

Հմմ… Շատ հետաքրքիր հարց է, բայց ինչու՞ հենց ես պիտի մտածեմ նման բանի մասին, եթե ես այնտեղ չեմ լինելու: Իրականում ինձ մեկ է: Ես ապրում եմ հիմա և իսկապես ինձ ավելի հետաքրքիր է լուծել այն խնդիրները, որոնք իմ կյանքը փոխում են, ուրիշն են դարձնում: Կարծում եմ, եթե իմ ժամանակաշրջանում ճիշտ անեմ այն ամենն, ինչ ինձանից պահանջվում է, սա իր ազդեցությունը կունենա բոլորի վրա: Նրանց մասին հատուկ մտածել պետք չէ։ Ամեն ինչ ծրագրել նույնպես պետք չէ: Պարզապես պետք է ինձանից հասանելիքը անեմ․ ճիշտ անեմ: Ես նոր եմ հասկանում, որ ինչ-որ բանը նախապես պատկերացնելը լավ միտք չէ: Բայց դա ինձ է վերաբերում, ոչ` երիտասարդներին: Նրանց համար դա կարող է լավ մոտիվացիա լինել: Իսկ ինձ համար ապագա չկա: Ես արդեն իմ ապագայում եմ:

Խոսելով երիտասարդ սերնդի մասին` կա՞ն զարգացող, դեռ նոր ոլորտ մտած արտիստներ, որոնք Ձեզ ոգեշնչում ու ոգևորում են:

Իհա՛րկե: Նրանք միշտ շատ են` տարբեր երկրներից, որտեղ ես ապրում եմ, աշխատում ու դասավանդում: Նրանցից շատերը առհասարակ իմ ուսանողներն են եղել, օրինակ` Հոմա Դելվարեյը, ով իմ ուսանողն էր Իրանում: նա անկախ գրաֆիկական դիզայներ և արտիստ է․ հրաշալի արտիստ, ով չնայած իր երիտասարդ տարինիք միջազգային արվեստում արդեն ճանաչված է: Լիբանանից Ֆարահ Ֆայադը, ով հիմա Թումո ստուդիաներում աշխատարան է վարում: Նա ևս իմ ուսանողն է եղել և իրոք լավն է: Կան այլ դիզայներներ, ովքեր ինձ հետ կապ չունեն, բայց գիտեմ իրենց: Շվեյցարիայում լավ դիզայներներ կան: Երիտասարդ են ու իսկապես հետաքրքիր աշխատանքներ ունեն: Օրինակ` Ֆելիքս Փֆաֆլին: Նա հիասքանչ է: Ինձ համար կարևոր է այն, որ իրենք մտածում են ավանդույթների մասին: Իմ հիմնական կենտրոնացումը հենց դրա վրա է:

Ինչո՞ւ եք կարծում, որ կարևոր է համադրել ավանդականը նորի հետ: Ինչու՞ չի կարելի ուղղակի մոռանալ հինը:

Ինչու սկսել ամեն բան զրոյից, եթե գանձեր ունես: Ցանկացած երկիր կերպարվեստի երկար պատմություն ունի: Երբ որոշում ես ինչ-որ նոր բան սկսել, լավ միտք է տեսնել, թե ինչ է եղել մինչ այդ: Հետո դու կարող ես այդ ամենը որպես հիմք ընդունել: Երկրորդ հերթին` չեմ կարծում, որ հնարավոր է հեշտությամբ ուսումնասիրել այլ ազգի վիզուալ մշակույթը: Օրինակ` ես` որպես իրանցի, մեկը, ով ծնվել է Միջին Արևելքում, ավելի ծանոթ եմ այս տարածաշրջանի վիզուալ արվեստին, քան, օրինակ` հյուսիսային Եվրոպայի: Ես, իհարկե, ուսումնասիրել եմ այլ վիզուալ արվեստներ, բայց դա շատ տարբեր է հենց այդ արվեստի շուրջ մեծանալուց: Կարծում եմ, եթե ինքդ քեզ կապես քո ավանդույթների հետ, կստանաս ավելի խորը, հուզականորեն ավելի ճիշտ արդյունք:

Մի հետաքրքիր փաստ Ձեր մասին։

Հմմ.. Այս պահին հիմնականում Մաքս Ռիխտեր եմ լսում: Շատ լավն է, լսեք: Հրաշալի է:

 

The post Երեք ու կես հարց դիզայներ Ռեզա Աբեդինիի հետ appeared first on TUMO.

]]> 37749